Przemieszczanie się do pracy, do szkoły, na spotkanie jest też podróżą.  To stała część naszej codzienności, nieciekawa i zwykła – taką pokazuje ją Tramwaj Miłosza Benedyktowicza. Dopiero niezwykłe wydarzenia i elementy – chór śpiewający na stacji i w pociągu metra w filmie Pawła Althamera – mogą uczynić ją atrakcyjną i wartą zapamiętania. Podobnie Wilhelm Sasnal w swoich obrazach skupia się na utrwalaniu w drodze tego, co najbardziej osobiste, ulotne i z pozoru nieważne.

Daleka, zaplanowana lub nagła podróż wiąże się z dreszczem emocji, ale i świadomością nieuchronnej zmiany, na co zwraca uwagę praca Andrzeja Dłużniewskiego. Do tego nawiązuje też refleksyjne pytanie Dokąd idziesz?, które stawia litografia Romana Banaszewskiego. Podróży towarzyszy często uczucie nostalgii. Wywołuje ją sam motyw drogi pojawiający się w obrazach Tomasza Tatarczyka i Jarosława Modzelewskiego. Cykl fotografii Bogny Burskiej, zatytułowany właśnie Droga, przywołuje niezwykle estetyczny, ale i niepokojąco wieloznaczny kontrast – ślady krwi na śniegu. Bardzo aktualny obecnie temat emigracji zarobkowej podejmuje film Wojciecha Doroszuka. Mamy tu wizję ciężkiej pracy i uczucie niepewności towarzyszące podróżowaniu w poszukiwaniu pracy i lepszego życia ukazane w niezwykle malowniczym i poetyckim obrazie sielskiej przyrody. Dla wideo Agnieszki Polskiej najprostszym skojarzeniem jest wakacyjna podróż, jednak ten idylliczny obraz podszyty jest niepokojem. Motyw podróży rozumianej jako droga wewnętrzna – poznawanie stanów świadomości oraz odczuć ciała – pojawia się w pracy Łódź i skafander Pawła Althamera.