Artystka połączyła martwą naturę i pejzaż w jednym przedstawieniu malarskim. Martwą naturę skomponowała z lewitujących na tle zimowego krajobrazu kryształowych karafek, kufla i szkatuły. Głównymi elementami pejzażu są pokryte śniegiem wzniesienia, drogi i drzewa. Oba gatunki malarskie wybrzmiewają w obrazie bardzo czytelnie, m.in. dzięki przezroczystości szkła z biegłością oddanego przez Anto za pomocą narzędzi malarskich. Ten dość nietypowy pejzaż zimowy z martwą naturą, choć głęboko osadzony w realności, wymyka się pojęciu realizmu w sztuce. Można go łączyć z wizualnością dzieł i wyobraźnią przedstawicieli surrealizmu, odwołujących się do marzeń sennych. Nie działa tu prawo grawitacji, a zawieszone w powietrzu kryształy wydają się narażone na stłuczenie. Przedstawienie kruchego kryształu i zimnej, przezroczystej materii szkła w zderzeniu z zimą, kryształkami śniegu, mrozu i lodu wzbogaca obraz o dodatkowe znaczenia.

Michał Jachuła