• Marek Chlanda
• Janusz Lewandowski
• Anna Orlikowska

• Andrzej Stanisław Gieraga
• Anna Molska
• Karolina Wiktor
• Julita Wójcik

• Wojtek Bąkowski 
• Ryszard Gieryszewski
• Aleksandra Went 
• Mira Żelechower  

• Anna Baumgart 
• Piotr Bosacki
• Alicja Karska 
• Krystyna Piotrowska  
• Adam Rzepecki

• Teresa Murak
• Teresa Jakubowska
• Zbigniew Warpechowski
• Zbigniew Libera
• Anna Mierzejewska 

• Ewa Ciepielewska

  Urodziła się w 1960 w Wałbrzychu, Studiowała w PWSSP (obecnie ASP) we Wrocławiu, W 1984 roku uzyskła dyplom w pracowni malarstwa u prof. Konrada Jarodzkiego; aneks w pracowni wiedzy wizualnej u prof. Leszka Kaćmy. Od powstania w 1982 do dzisiaj związana jest z grupą LUXUS. Równolegle od 1984 roku wystawia indywidualnie i podejmuje inne przedsięwzięcia artystyczne i ekologiczne, akcje plenerowe, happeningi społecznie zaangażowane i murale. M.in. współpracowała przy wydawaniu krakowskiego magazynu „Piątek Wieczorem” i uczestniczyła w dziejących się wokół niego wydarzeniach artystycznych; w dwuosobowym zespole Niebieskie Pantery (Panterras Azzurras) współtworzyła Lotny Festiwal poza Murami w Krakowie; od 1997 r. współpracuje przy międzynarodowym projekcie „VOLANS -współczesna sztuka w 1000 sztuk”. Od 13 lat do swojej praktyki artystycznej włącza plywanie drewnianą łodzią po rzekach, a szczególnie rzece Wiśle: od 2008 r. rokrocznie, w maju, spływa z Krakowa do Gdańska, w ramach Królewskiego Flisu na Wiśle, podczas tego czterotygodniowego flisu podejmuje wieloaspektowe działania plenerowe i warsztatowe. W 2015 podczas trzymiesięcznej podróży odkrytą łodzią z Krakowa do Orleanu we Francji zainicjowała międzynarodowy program rezydentur na łodzi. Od pięciu lat rokrocznie kontynuuje ten projekt pod nazwą FLOW/Przepływ.

• Tatiana Czekalska

  Urodzona w 1966 w Łodzi, Czekalska kształciła się w Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego na wydziale Projektowania Ubioru. Jest pionierką sztuki zaangażowanej ekologicznie – jej pierwszy cykl fotografii Endless Vegetables przedstawiał sensualność i estetyczność warzyw, następnie zrealizowała serię „portretów” kotów pod tytułem Musmus. Od 1996 działa w duecie Czekalska + Golec, w którym pogłębia zainteresowanie religijnym synkretyzmem oraz harmonią z naturą, jednocześnie krytykując kolonizatorską postawę człowieka wobec innych form życia.

• Bożena Grzyb-Jarodzka​​​​​​​

  Urodziła się w 1959 roku we Wrocławiu. W 1984 uzyskała dyplom na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby wrocławskiej PWSSP w pracowni malarstwa Konrada Jarodzkiego (obecnie ASP). Podczas studiów wraz z przyjaciółmi z pracowni współtworzyła grupę LUXUS- jedną z ważniejszych grup lat 80-tych, z którą współpracuje i wystawia od początku jej działalności do tej pory i końca nie widać. Twórczość grupy odnosi się do potocz­nej rzeczywistości i każde jej wystąpienie związane jest z aktualnymi wydarzenia­mi.
  Artyści LUXUSU czerpią z kultury masowej, preferują dowolność, pa­stisz i dadaistyczne kolaże, jednak równie często posługują się tekstem, obiektami, klasycznym malarstwem oraz instalacją. Przygotowują wystawy, wydają nieregularny "Magazyn Luxus", wdają się w dyskusje i wspólnie jeżdżą na wakacje.
  W indywidualnej twórczości Bożeny Grzyb-Jarodzkiej przeważa malarstwo i dominują portrety. We wcześniejszym okresie inspiracją były ludzkie uczucia, emocje i marzenia w ostatnich latach tematycznie przeważają sprawy kobiet.

• Zuzanna Janin​​​​​​​

  Urodzona w 1961, Zuzanna Janin ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie. Jest stypendystką Ministerstwa Kultury i Sztuki RP, Pollock-Krasner Foundation w Nowym Jorku i Kultur-Kontakt w Wiedniu. Jej dzieła były pokazywane m.in. w Tate Modern w Londynie, na Frieze w Nowym Jorku i Royal Scottish Academy w Edynburgu. Jej prace, inspirowane własnymi wspomnieniami i przeżyciami, są eksploracją życia, człowieczeństwa, przemijania i śmierci jako procesy, zmiany, stany przejściowe. W ten sposób artystka uniwersalizuje swoje doświadczenia.
  Jest autorką słynnych video instalacji Walka (2001), Widziałam Swoją Śmierć (2003) jak i również rzeźb: Słodka Dziewczyna, Słodki Chłopak, Virtual Sex (1997-2001), Rzeźby Antropocenu (2014-2020). Od 2005 współpracuje z galerią lokal_30 w Warszawie.

• Zorka Wollny i Anna Szwajgier ​​​​​​​

  Zorka Wollny urodziła się w 1980 w Krakowie, gdzie ukończyła Akademię Sztuk Pięknych. Jest autorką wielu filmów wideo i performansów. Dzieła Zorki Wollny łączą sztukę teatralną ze sztuką wizualną, skupiając się na architekturze i jej implikacjach. Są one przepełnione oniryzmem, poetyckimi medytacjami nad dźwiękiem i przestrzenią. Wspólnie z kompozytorką Anną Szwajgier (ur. 1979) stworzyła cykl koncertów performatywnych, które odbywały się w przestrzeniach instytucjonalnych: Koncert na wysokie obcasy (2004) odbył się na klatce schodowej Collegium Novum w Krakowie, Chodzony na kolekcję sztuki XX i XXI wieku (2006) w Muzeum Sztuki w Łodzi, a Ballada na Gmach Zachęty (2009) w hallu głównym Zachęty.
  
  ​​​​​​​Najważniejszym instrumentem tych koncertów był ruch, który zwielokrotniony przez aktorów i odbijany echem, kreował szkic przestrzeni przesiąknięty kulturalną i estetyczną esencją danego miejsca.

• Marta Deskur

  Ur. w 1962 w Krakowie, mieszka i pracuje w Paryżu i w Krakowie. Artystka sztuk wizualnych. Ukończyła studia w École des Beaux-Art w Aix-en-Provence (1983–1988). Wczesne parce artystki to przede wszystkim malarstwo abstrakcyjne, później jej twórczość zdominowały fotografia i wideo. W latach 90. często pojawiał się w jej pracach temat dzieci: Dziewczynki komety (1995),
  Human clear (1996), Nie do dotykania (1995).

• Wojciech Doroszuk

  Ur. w 1980 roku w Głogowie, mieszka i pracuje w Krakowie. Autor filmów wideo, fotograf. W latach 2001-2006 studiował na Wydziale Malarstwa krakowskiej ASP, gdzie uzyskał dyplom w pracowni interdyscyplinarnej Zbigniewa Sałaja i Grzegorza Sztwiertni. W 2007 roku został laureatem Konkursu im. Gepperta. W 2009 roku był nominowany do Nagrody Deutsche Banku „Spojrzenia”. Początkowo skupiał się na tych rejonach kultury wizualnej, które są najczęściej wypierane przez społeczeństwo, np. rejestrował w nietypowych sytuacjach zapraszanych do pracowni bezdomnych. Posługuje się formułą dokumentu lub paradokumentu. Kręcone przez artystę obrazy są z reguły silnie estetyzowane, co kontrastuje z poruszaną tematyką, jak w przypadku filmu Raspberry Days, gdzie sielankowe ujęcia na plantację malin tak naprawdę opowiadają o ciężkiej pracy fizycznej na emigracji. Zainteresowania Doroszuka oscylują wokół kilku sfer: porusza problemy wykluczenia, fikcyjności i iluzji, które otaczają człowieka, kwestie komunikacji i języka, a także choroby i śmierci. 

• Teresa Panasiuk

  Urodziła się w 1938 roku w Warszawie. Studiowała w latach 1958 – 1964, początkowo w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku pod kierunkiem Krystyny Łady-Studnickiej, następnie w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni Artura Nacht-Samborskiego. Uprawia malarstwo – olej, gwasz, pastel. W latach 1981 – 1989 uczestniczyła w wystawach sztuki niezależnej.

• Mariola Przyjemska

  Urodziła się 23 sierpnia 1963 roku w Warszawie. Mieszka i pracuje w Warszawie. Studiowała w latach 1983-1988 na Wydziale Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Dyplom obroniła w pracowni prof. Tadeusza Dominika, aneks u prof. Ryszarda Winiarskiego. W 1992 roku otrzymała prywatne stypendium Carla Catellani w Modenia, a w 1996 roku stypendium Arts Links w Nowym Jorku. Należy do grona tych artystów lat 90., którzy kształtowali obraz sztuki polskiej okresu transformacji. W pierwszej połowie dekady zaczęła podejmować w swoich pracach temat modeli współczesnej konsumpcji. Początki jej twórczości to malarstwo, porzuciła je jednak w 1994 roku na rzecz kolorowej fotografii.

• Anna i Adam Witkowscy

  Anna Witkowska: ur. 1978 w Bydgoszczy. Mieszka i pracuje w Gdańsku. W latach 1999–2003 studiowała na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Tworzy instalacje i wideo, zajmuje się także projektowaniem graficznym.
  
  Adam Witkowski: ur. 1978 w Bydgoszczy. Mieszka i pracuje w Gdańsku. W latach 1998–2004 studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku (obronił pracę doktorską w 2011). Od 2007 wykłada w Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku w Pracowni Grafiki Multimedialnej. Zajmuje się malarstwem, grafiką, tworzy instalacje z użyciem wideo oraz dźwięku i muzyki, a także projekty radiowe, muzykę teatralną, filmową.

• Aleksandra Kubiak

  (ur. 1978) — zajmuje się performansem, filmem oraz fotografią. W 2004 obroniła dyplom na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Zielonogórskiego w Instytucie Sztuk Wizualnych, następnie gdzie wykładała. W latach 2001–2013 tworzyła razem z Karoliną Wiktor Grupę Sędzia Główny. 

• Maria Łuszczkiewicz-Jastrzębska

  Graficzka i rysowniczka. Studiowała w warszawskiej ASP, gdzie otrzymała dyplom w 1954 roku na Wydziale Grafiki w pracowni prof. T. Kulisiewicza. Była stypendystką rządu włoskiego w 1967 roku i rządu meksykańskiego w latach 1974-1975. Parokrotnie jako juror uczestniczyła przy wyborze prac do wystaw ogólnopolskich i międzynarodowego Biennale Grafiki w Krakowie (1976). Będąc komisarzem Współczesnej Grafiki Polskiej, organizowała wystawy za granicą w Algierze (1966), Tunisie (1968) i Luksemburgu (1973). Przez 10 lat jako członek komisji rzeczoznawców brała udział w jej obradach w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Uczestniczyła w licznych wystawach indywidualnych oraz zbiorowych w kraju i za granicą. Jest laureatką: II nagrody w Ogólnopolskim Konkursie na Grafikę w Łodzi (1969), Nagrody Zakupu na Międzynarodowej Wystawie Grafiki Europahaus w Wiedniu (1969), Złotego Medalu na II Międzynarodowym Biennale Grafiki we Florencji (1970), nagrody Ministra Kultury i Sztuki na V Ogólnopolskiej Wystawie Grafiki w Poznaniu (1971), I nagrody na Ogólnopolskiej Wystawie Ilustracji do Współczesnej Poezji w Warszawie (1972), nagrody zespołowej na XII Międzynarodowej Wystawie Sztuki Kobiet UFACSI we francuskim Clermont-Ferrand (1978), nagrody i medalu na Ogólnopolskiej Wystawie w Sopocie (1981), nagrody specjalnej na II Międzynarodowym Festiwalu Grafiki w Menton we Francji (1989). 

• Paweł Sakowicz

  choreograf i tancerz. Absolwent Instytutu Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego oraz studiów magisterskich w London Contemporary Dance School w zakresie performansu i choreografii. Od kilku lat pracuje z artystami i kuratorami w Warszawie, Londynie i Berlinie. Stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, rezydent w berlińskim Uferstudios, uczestnik programu rezydencyjnego Instytutu Muzyki i Tańca oraz Alternatywnej Akademii Tańca Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk. Współpracował z Teatrem im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu, Teatrem Powszechnym w Warszawie, Teatrem Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu, Teatrem Polskim w Poznaniu. Nominowany do paszportów Polityki (2016). 

• Ewa Zarzycka

  Ur. 1953 w Szczecinie. W latach 1973-1978 studiowała w Katedrze Grafiki Wydziału Malarstwa, Grafiki i Rzeźby w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych) we Wrocławiu. W latach 80. brała udział m.in. w festiwalach Nieme Kino na łódzkim Strychu oraz w Biennale Nowej Sztuki w Zielonej Górze. Występowała w spotkaniach performance, takich jak Europejski Festiwal Sztuki Performance w Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie, Międzynarodowy Festiwal Sztuki Akcji w Piotrkowie Trybunalskim, Festiwal Sztuki Efemerycznej „Konteksty” w Sokołowsku, Performance Platform w Lublinie. We wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych prowadzi Warsztat Performance. Jest artystką o rodowodzie konceptualnym. Zajmuje się przede wszystkim performansem mówionym, ale również rysunkiem i instalacjami. 

• Monika Zawadzki

  Studiowała na Wydziale Grafiki w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Swoje prace prezentowała na wystawach indywidualnych, m. in. w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie (2008, 2010) i PinchukArtCentre w Kijowie (2012). Prace Zawadzki (rzeźby i murale) znajdują się w kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi oraz Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie. Równolegle artystka angażuje się w projekty niezależne. Ważną częścią jej pracy jest również grafika użytkowa. 

• Aleksandra Jachtoma

  malarka, studiowała w Toruniu na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni profesora Czesława Rzepińskiego, a następnie w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni profesora Kazimierza Tomorowicza, gdzie w 1958 roku uzyskała dyplom z wyróżnieniem. Była członkinią-założycielką powstałej w roku 1963 warszawskiej grupy artystycznej Rekonesans. Laureatka nagrody Ministra Kultury Sztuki za całokształt pracy twórczej (1987), Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida oraz  Nagrody im. Jana Cybisa Warszawskiego Okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków (2003). Uczestniczyła w wielu wystawach malarstwa, w tym w 30 wystawach indywidualnych. Oceniana przez krytyków jako wybitna abstrakcjonistka, „dla obrazów Jachtomy charakterystyczne jest wrażenie głębi, przestrzeni duchowej i bogactwa koloru”. 

• Dorota Podlaska

  Ur. w 1968 roku w Bydgoszczy, mieszka w Warszawie. Malarka, graficzka, fotografka, autorka akcji i interwencji w przestrzeni. Studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, uzyskała dyplom w 1989 roku. Ma w swoim dorobku wystawy m.in. w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Galerii Arsenał w Białymstoku, Galerii Łaźnia w Gdańsku, pobyty studyjne w Finlandii, Francji, Włoszech, Korei Południowej, Japonii.

• Elżbieta Jabłońska

  autorka instalacji, fotografii, działań performatywnych i akcji artystycznych. Studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (1990–1995). Od 1996 pracuje w Zakładzie Rysunku tej uczelni. W jej dorobku znajdują się działania oparte na współpracy z instytucjami kultury i publicznością, projekty aktywizujące różne środowiska oraz próby kuratorskie. Była zwyciężczynią pierwszej edycji konkursu Spojrzenia 2003 — Nagroda Fundacji Deutsche Bank.

• Oskar Dawicki

  performer, twórca prac wideo, fotografii, instalacji i obiektów. W 1996 ukończył malarstwo na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie wraz z Radosławem Nowakowskim i Wojciechem Kiwi Jaruszewskim tworzyli w latach 90. XX wieku grupę Tu Performance, będącą pod wpływem twórczości Zbigniewa Warpechowskiego. W 2001 roku razem wraz z Igorem Krenzem, Wojciechem Niedzielko i Łukaszem Skąpskim założył Supergrupę Azorro, która istniała do 2010 roku. Od 1994 roku występuje jako performer, od 1995 w charakterystycznej błękitnej, brokatowej marynarce. W 2010 roku stał się bohaterem częściowo fikcyjnej książki W połowie puste. Życie i twórczość Oskara Dawickiego autorstwa Łukasza Gorczycy i Łukasza Rondudy, na podstawie której w 2014 powstał pełnometrażowy film fabularny Performer, gdzie artysta zagrał samego siebie. W swojej twórczości posługuje się językiem ironii, będącej często punktem wyjścia dla autorefleksji. Brał udział w bardzo wielu wystawach, jego prace i działania wielokrotnie były pokazywane w Zachęcie.

• Przemek Branas

  Ur. 1987, autor performansów, wideo, instalacji. Ukończył Wydział Intermediów Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, obecnie jest doktorantem Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. W swoich pracach łączy wątki biograficzne z symbolami. Interesuje go przekraczanie barier, jakie wyznacza ciało, kultura i mechanizmy społecznego funkcjonowania. Brał udział m.in. w festiwalu Embodied Action w Hongkongu (2016), GUYU ACTION Performance Art Festival w Xi’an (Chiny, 2016), Polish Performance Night, Le Lieu Gallery w Quebecu (2014). Jest laureatem II nagrody w konkursie Spojrzenia 2017. W 2013 roku był stypendystą Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w 2015 został laureatem nagrody Fundacji Grey House Szara Kamienica. Był rezydentem Meet Factory w Pradze (2016), Sesama w Dżakarcie (2017) oraz Terra Foudation for American Art w Giverny (2017). Mieszka i pracuje w Jarosławiu.

W grudniu tego roku mija 160 lat od powstania Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Stowarzyszenie, będące inicjatywą grupy przyjaciół, dało przed laty początek dzisiejszej Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki. Dzisiaj Towarzystwo nadal istnieje i realizuje te same założenia w zupełnie nowej rzeczywistości. Zainicjowane wokół rocznicy działania rozpoczęły się już w trakcie pierwszego lockdownu i będą kontynuowane w następnych miesiącach.

160 lat temu grupa przyjaciół, spotykających się w pracowni przy ul. Miodowej w Warszawie, postanowiła założyć stowarzyszenie, które miało otoczyć opieką polską sztukę i artystów. Polski nie było wtedy na mapie, nie istniały żadne publiczne muzea i galerie prezentujące sztukę rodzimych twórców,  nie działało polskie szkolnictwo artystyczne ani instytucje zrzeszające środowisko. Wspólna inicjatywa artystów i miłośników sztuki była aktem protestu, szansą ocalenia polskiej sztuki poprzez budowę kolekcji, wsparcie rodzimych twórców i edukację społeczeństwa. Dzięki determinacji swoich członków w następnych latach stowarzyszenie doprowadziło m.in. do budowy gmachu dzisiejszej Zachęty i stworzenia publicznej kolekcji dzieł. Ocalałe podczas wojny prace stanowią obecnie trzon zbiorów sztuki polskiej Muzeum Narodowego w Warszawie.