Wątek dzieci pojawia się w wielu realizacjach Marty Deskur. Bohaterami tej pracy są siostrzeńcy artystki, którzy po raz pierwszy wystąpili w wideo Nie do dotykania (1995). Wówczas Klara była kilkumiesięcznym niemowlęciem, starszy Pico już kilkuletnim chłopcem. Zarówno w pierwszej pracy, jak i w filmie To jest Klara, a to ja jestem Pico chłopiec jest narratorem. Oba wideo poruszają problem relacji między dziećmi. W To jest Klara..., kiedy dzieci są już starsze, pojawiają się aspekty dorastania, dojrzewania, a co za tym idzie, również przemijania i śmierci. Ważnym wątkiem są tu także związki damsko-męskie: „Jednocześnie jest tu mowa o mężczyźnie i kobiecie, o ich współistnieniu i wzajemnych relacjach: fascynacji i agresji, odpychaniu się i przyciąganiu – pokazanych delikatnie, niekiedy lekko tylko zarysowanych, na przykładzie rodzeństwa (...)”*. Ostatnim filmem z udziałem Klary i Pico, w którym bohaterowie są już nastolatkami, jest Pocałunek Judasza z 2007 roku. Wideo towarzyszą zmienne emocje – rodzeństwo raz się bawi, raz bije, a niewinne zabawy z dzieciństwa zaczynają nabierać erotycznego charakteru.

*Hanna Wróblewska, tekst towarzyszący wystawie To jest Klara, a to ja jestem Pico, Zachęta, 18.12.1998 – 17.01.1999.