Wizyta u Anubisa to jedna z najwcześniejszych wersji tematu podejmowanego przez Henryka Wańka w kolejnych latach. Figuratywny obraz odwołujący się do mitologii przedstawia Anubisa — egipskiego boga o głowie szakala. W ujęciu Wańka to postać siedzącego czarnego zwierzęcia ukazana z boku (bez elementów ludzkich), podpierającego się przednimi łapami. Bóg-zwierzę — opiekun zmarłych, łączony z życiem pozagrobowym, identyfikowany jako strażnik osób i miejsc — umieszczony został na dziedzińcu starożytnej budowli niszczonej powoli przez siły natury. Blask światła w oczach czarnego Anubisa dodaje scenie dramaturgii i wskazuje na wciąż aktualną rolę tego bóstwa na cmentarzysku nieokreślonej w czasie i przestrzeni cywilizacji. Symbolizm przedstawienia potęguje oniryczny charakter zagadkowej wizyty. Kto i kogo tu odwiedza, czego strzeże Anubis — pozostaje dla nas tajemnicą.

MIchał Jachuła