W tej pracy o mistycznym przesłaniu artystka posłużyła się motywem figuracji i zredukowanymi środkami kolorystycznymi. Głównym motywem jest postać przedstawiona za pomocą prostych kształtów i umownie potraktowanych detali, jak ramiona, dłonie i głowa. Geometryczne płaszczyzny budują osiową figurę, której połowy dopełniają się na zasadzie lustrzanych odbić. W całości kompozycji wybrzmiewa motyw krzyża, trudny do połączenia jednoznacznie z tradycją chrześcijańską, kojarzący się raczej z symboliką szeroko rozumianej duchowości, obecną np. w totemach, figuralnych rzeźbach i obrazach z różnych kultur i religii. Istotną rolę odgrywa faktura farby, podobnie jak w innych obrazach artystki z pierwszej połowy lat 60. XX wieku. Użycie koloru (brudne biele, czernie, ugry i sjeny) w połączeniu z fakturalnymi efektami gęsto kładzionej farby wpisuje obraz w nurt malarstwa materii.

Michał Jachuła