Pejzaż LXXXXVII

Roman Artymowski

  • typ obiektu: malarstwo
  • rok powstania: 1985
  • materiał/technika: akryl, płótno
  • wymiary: 100 x 73 cm
  • numer inw.: M-13
  • reprodukcja na licencji: CC BY-NC-ND 3.0

Roman Artymowski malował w latach 50. postimpresjonistyczne figury i pejzaże. Z czasem w jego pracach pojawiła się wyraźna konstrukcja geometryczna, a w połowie lat 70. głównym motywem swoich obrazów uczynił kulę. Ograniczenie różnorodności rozwiązań kompozycyjnych do jednego pozwoliło skupić uwagę widza na rozwiązaniach kolorystycznych – wyrafinowany kolor przełamywał schematyzm kompozycji geometrycznej, kojarząc się z egzotycznym, przedstawiającym słońce nad horyzontem pejzażem. Jego intensywność wynikała z doświadczenia płaskiego pustynnego krajobrazu Iraku – od 1959 roku artysta regularnie odwiedzał ten kraj i uczył grafiki w Bagdadzie. Poza realnym odniesieniem kule mają też znaczenie symboliczne – są zapisem radości, nadziei, ale też poczucia zagrożenia. Krytyczka i historyczka sztuki Bożena Kowalska pisała, że obrazy „dzięki ograniczeniu środków i geometryzacji zyskały […] monumentalizm, dzięki rygorowi ładu – czystość i harmonię, dzięki różnorodności świetlnych i kolorystycznych rozwiązań – dynamikę i napięcia lub uciszenie. Czasem zaś te wszystkie, choć tak oszczędne środki potrafią przywołać myśl o tajemnicy bytu, kosmosu i nieskończoności”.

Inne prace artysty w kolekcji Zachęty

  • Zdjęcie pracy Pejzaż XXI
    Pejzaż XXIRoman Artymowski1978
  • Zdjęcie pracy Pejzaż LXXI A
    Pejzaż LXXI ARoman Artymowski1982

Inne prace z tej kategorii

  • Zdjęcie pracy Głowa
    GłowaMarian Tomaszewski1961
  • Zdjęcie pracy Teatr i film
    Teatr i filmGrzegorz Sztwiertnia2003
  • Niebieskie, gradientowe tło. Od dołu ciemny niebieski przechodzi w coraz jaśniejsze tony aż do jasnego błękitu przy górnej krawędzi. Na środku eliptyczna figura, również niebieska i gradientowa, ale odcień jest inny, bliższy fioletu, a tony przechodzą od n
    Morfologia błękitnego pejzażu IJulian Henryk Raczko1978