Wystawa Rzeźba w poszukiwaniu miejsca to kolejna z cyklu przekrojowych wystaw problemowych w Zachęcie, poświęconych co roku innemu artystycznemu medium. Opowiada o tożsamości rzeźby polskiej ostatnich sześćdziesięciu lat — nie tyle poprzez chronologię aktywności artystycznej, ile poprzez ukazanie istotnych dla jej rozwoju zjawisk i postaw twórczych.

Latem tego szczególnego roku Maciek Salamon powiedział: „Kiedy przyszła pandemia, okazało się, że z rzeczy, które robiłem do tej pory, niczego nie mogę (albo nie muszę robić). I tak po wielu latach przypomniałem sobie, że lubię malarstwo”.

Projekt wprowadza nas w świat hipotetycznej przyszłości człowieka na planecie Ziemia po spodziewanej wielkiej katastrofie kończącej trwającą obecnie epokę człowieka. W antropocenie uświadomiliśmy sobie, że świat nieodwracalnie się zmienił, a jego przetrwanie, w tym przetrwanie ludzkiego gatunku, podawane są w wątpliwość.

Kuratorzy wystawy podejmują krytyczną refleksję na temat zachodzących w ówczesnym okresie przemian, obrazując ich skalę i dynamikę za pomocą materiału wizualnego z dziedziny malarstwa, fotografii, filmu, wzornictwa i architektury. Obejmuje on ponad 400 prac z sześciu krajów dawnego bloku wschodniego: Polski, Czechosłowacji, NRD, Bułgarii, Rumunii i Węgier.