Tytułowy Emotikon powstał z połączenia dwóch słów: „emotion” i „console”. Obecnie wyraz ten oznacza cyfrowe symbole, znaki reprezentujące emocje i nastrój autora tekstu, charakterystyczne dla współczesnej komunikacji pozawerbalnej. Znaki te są symbolami twarzy ludzkiej, a dzięki użyciu skrótu myślowego i graficznego stają się nośnikiem ładunku emocjonalnego. Artyści skojarzyli funkcję emotikonów z funkcją, jaką miał dawniej fotoplastykon – urządzenie do prezentacji pojedynczych fotografii stereoskopowych, w którym mechanizm przesuwał co kilka sekund nowe obrazy dające się oglądać przez wizjer. Według artystów, fotoplastykon kumulował emocje zapisane na prezentowanych przeźroczach, a jako jeden z elementów dziewiętnastowiecznej kultury wizualnej był poprzednikiem kinetoskopu i kinematografu.

Odniesienie do filmu jest nieprzypadkowe w kontekście tej wystawy: artyści, tworząc  aranżację ekspozycji, spojrzeli na sale galeryjne jak na klatki taśmy filmowej, która podlega cięciom i montażowi. Każda z instalacji stanowi oddzielną narracyjną całość, ale wszystkie razem stają się zmontowanym materiałem audiowizualnym. Prezentację w Zachęcie artyści dostosowali do panujących w galerii warunków ekspozycyjnych i sprawili, że wystawa stała się obszarem współistnienia i przenikania się znaczeń i symboli. Powstała otwarta metaforyczna przestrzeń zbudowana z fragmentów prawdziwych emocji zakodowanych przez artystów w czasie wyprawy.

Podobnie jak dawni autorzy fotografii wykorzystywanych w fotoplastykonach, którzy organizowali wyprawy do odległych krajów i dbali o aktualną kronikarską dokumentację wydarzeń, Rumas i Wyrzykowski wyprawili się w miejsca z pogranicza różnych kultur i cywilizacji, nie pomijając marginaliów cywilizacyjnych. Planowali stworzenie wystawy, która dzięki fotografiom, plikom dźwiękowym, dokumentacji wideo i obiektom stanie się wehikułem emocji i nastrojów: tych zgromadzonych w czasie wyprawy, jak również tych na nowo budzących się podczas oglądania Emotikonu, zaskakujących i odbiorców, i samych autorów.

www.emotikon.net 

Podróż artystów została zorganizowana między innymi dzięki uprzejmości Ambasady Turcji w Polsce.
Piotr Wyrzykowski zrealizował ten projekt w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP.