Zachęta Narodowa Galeria Sztuki

kurator: Ewa Toniak
współpraca ze strony Zachęty: Julia Leopold
aranżacja wystawy: Małgorzata Szczęśniak
wizualizacje komputerowe: Łukasz Kwietniewski, Łukasz Engel

Alina Ślesińska to wielka nieobecna polskiej historii sztuki współczesnej. Porównywana ze słynną Aliną, Szapocznikow podobnie jak ona debiutowała w latach pięćdziesiątych, w okresie socrealizmu, podobnie zainteresowana rzeźbą figuratywną inspirowaną twórczością Henry’ego Moore’a. Jednak postać Aliny Ślesińskiej to zaledwie akapit w monografiach rzeźby współczesnej i słownikach sztuki.

Wystawa monograficzna artystki stawia zatem bardziej ogólne pytanie o miejsce kobiet w kanonie polskiej sztuki współczesnej oraz o rolę samej Ślesińskiej, która na przełomie lat 50. i 60. odniosła spektakularny sukces na Zachodzie; najpierw jako zwiastun przemian i poetyk nowoczesności przyswojonych za Żelazną Kurtyną, a następnie z początkiem lat 60. jako autorka eksperymentalnych „projektów dla architektury” znoszących granice między obiema dyscyplinami. Była jedyną kobietą w tym okresie tak śmiało ingerującą w dziedzinę architektury. Wystawa wykroczy jednak poza dziedzinę sztuki, obejmując szereg nowych wątków biograficznych i traktując szerzej samo „zjawisko lat 60.”. Od establishmetu, głośnej kariery medialnej przez tejemnice i mistyfikacje do wątku szaleństwa – pierwsze kompletne kalendarium artystki zapomnianej.

Wokół wystawy planowane są pokazy filmowe, panele dyskusyjne i sesja naukowa dotycząca kobiet i sztuki lat 60.