Alina Ślesińska to wielka nieobecna polskiej historii sztuki współczesnej. Porównywana ze słynną Aliną, Szapocznikow podobnie jak ona debiutowała w latach pięćdziesiątych, w okresie socrealizmu, podobnie zainteresowana rzeźbą figuratywną inspirowaną twórczością Henry’ego Moore’a. Jednak postać Aliny Ślesińskiej to zaledwie akapit w monografiach rzeźby współczesnej i słownikach sztuki.

Wystawa prezentuje dynamiczną mapę świata sztuki po drugiej wojnie światowej – w świetle europejskich i pozaeuropejskich podróży artystycznych polskich twórców i krytyków sztuki. Zaznaczone są na niej punkty i wektory owych wypraw, ale także to, w jaki sposób – pomimo żelaznej kurtyny i polityki izolacji – dokonywała się wówczas wymiana wiedzy i przepływ inspiracji. Wspomniane w podtytule migracje dotyczą nie tylko samych artystów, ich oficjalnych i półoficjalnych podróży, lecz obejmują również fenomen podróżujących dzieł i wędrujących idei.