Pracę tę można interpretować w dwojaki sposób. Nadając poważnemu budynkowi narodowej galerii sztuki formę karmnika dla małych ptaków, odejmuje mu się powagi i monumentalizmu, sztuka w nim eksponowana staje się więc symbolicznie bardziej dostępna dla publiczności. Ta interpretacja jest bardzo bliska całemu oeuvre artystki wykorzystującej w tworzonych pracach otaczającą ją rzeczywistość. Wójcik wskazuje także na znaczenie dzieła w odniesieniu do jego tytułu – jako wezwania do wspierania – dokarmiania artystów – „niebieskich ptaków”. Artystka sama czuje się jak ptak, którego się dokarmia, chroniąc przed wyginięciem. Pomysł o stworzeniu sieci dokarmiania wydawał się idealny dla oznaczania miejsc pokazujących sztukę.

Informacje na podstawie wywiadu z artystką towarzyszącego projektowi To nie jest wystawa, przeprowadzony 13.03.2008.