Jedną z najbardziej znanych prac artysty, w której po raz pierwszy wykorzystał on „teorio-praktykę fałszywego dokumentu” jest tryptyk HalfAWoman [Półkobieta] powstający w latach 2000–2008. W pierwszym filmie przedstawione zostało codzienne życie Joan cierpiącej na rzadką chorobę o nazwie Zespół Degeneracji Miednicy (Pelvis Degeneration Syndrome — PDS), w wyniku której połowa jej ciała zanika. Kamera rejestruje ciemne i jasne strony życia niepełnosprawnej kobiety w pełni pogodzonej z własną ułomnością. W HalfAWoman 2 i w ostatniej części tryptyku HalfAWoman... Three Years Later Malinowski „dokumentuje” przemianę osobowości tytułowej bohaterki — od flirtującej, pogodnej kobiety w średnim wieku, do wyciszonej i pogrążonej w depresji pensjonariuszki domu opieki społecznej. Dzięki długiemu czasowi pracy nad filmowym tryptykiem możemy obserwować postępujące starzenie się bohaterki. Ten „nieortodoksyjny portret” zmagającego się z chorobą człowieka nie jest pozbawiony humoru, który wynika nie tylko z cech charakteru Joan, jej wypowiedzi i przedstawionych sytuacji, ale także ze sposobu prowadzenia narracji mającej na celu maksymalne uwiarygodnienie filmowej opowieści. Poparta wnikliwym „researchem”, wkracza ona na zakazany teren zarezerwowany dla filmów „ortodoksyjnie” dokumentalnych.

 Audiodeskrypcja | Transkrypcja