Jedyny w kolekcji Zachęty, obok 10 grafik, obraz z cyklu Robotnicy, wyjątkowy także z tego względu, że jest bardzo wczesny. Cykl ten artysta rozpoczął w 1975 roku, w jego skład wchodziły początkowo prace na papierze (rysunki, kserografie, litografie), potem zaś obrazy i kolaże. Ostatnie dzieła z tego cyklu powstały w 1991 roku, a cały cykl, zgodnie ze spisem autora, liczy 260 prac. Wpisują się one w tak charakterystyczny dla artysty figuratywny, graniczący z karykaturą sposób przedstawiania otaczającej rzeczywistości, której Dwurnik jest niezwykle krytycznym obserwatorem. W tych pracach znajduje swoje odbicie codzienność PRL – realne życie zabarwione i groteską, i dramatem, portrety „klasy pracującej” i ważne historyczne wydarzenia. Obraz jest portretem-karykaturą Eugeniusza „Geno” Małkowskiego, malarza i aktywnego działacza organizacji plastycznych w PRL-u. Małkowski w 1976 roku był komisarzem VI Festiwalu Sztuk Pięknych w Zachęcie, Dwurnik namalował go jako diabła podczas otwarcia tej wystawy.