Ur. w 1928 roku w Nowym Sączu, zm. w 1999 roku w Krakowie.

Rzeźbiarz, twórca akcji i form przestrzennych, pedagog, scenograf. Ukończył Liceum Sztuk Plastycznych w Zakopanem (gdzie później nauczał) i ASP w Warszawie. Tworzył rzeźbiarskie asamblaże, opierające się na motywach ludowych, chrześcijańskich (cykl Sztandary), narodowych i martyrologicznych. Jego prace są często wykonane ze złomu, z odpadów, rzeczy niepotrzebnych i zdegradowanych. Jarmarczny, śmietnikowy charakter tych dzieł łączy się jednak z powagą przekazu i ekspresją wymowy. Hasior jest autorem wielu pomników (np. Tym, co polegli w walce o utrwalenie władzy ludowej na Podhalu, koło Czorsztyna w Pieninach) i silnie związanych z krajobrazem rzeźb plenerowych, w których wykorzystuje ekspresję żywiołów: ognia, wiatru, wody. Brał udział w Biennale Sztuki w Wenecji w 1970 roku.