Przekrojowa wystawa polskiego malarstwa XX i XXI wieku obejmuje szerokie spektrum dzieł wybitnych polskich twórców wpisujących się w kluczowe nurty historii sztuki i aktualne prądy artystyczne. Międzypokoleniowy, problemowy pokaz przypomina starsze oraz przywołuje najnowsze postawy ponad czterdziestu artystów zanurzonych w medium malarstwa. Ekspozycja z jednej strony koncentruje się na najważniejszych, historycznych już dzisiaj pozycjach artystycznych „po Cybisie”. Z drugiej — jej ambicją jest prezentowanie prac ukazujących stan współczesnego malarstwa.  

Pokaz w sali warsztatowej Zachęty stanowi podsumowanie projektu Muzyczne obrazy, w którym przez cały rok szkolny w ramach autorskiego programu nauczania muzyki uczestniczyli uczniowie jednego z warszawskich gimnazjów. Spotkania w Zachęcie stały się okazją do poznania nowych technik instrumentalnych, współczesnych kompozytorów i literatury muzycznej w konfrontacji z historią sztuki i dziełami sztuki współczesnej.

Wystawa Inwazja dźwięku. Muzyka i sztuki wizualne proponuje odczytanie estetycznych relacji pomiędzy sztukami wizualnymi i muzyką w kontekście współczesnej kultury. Zamiast śledzić historię tych związków proponujemy przyjrzeć się rozmaitym sposobom, w jakie artyści posługują się obrazem i dźwiękiem, rozszerzając znaczenia, sugerując skojarzenia, podpowiadając nastroje, czy wręcz przeciwnie, podkreślając przesłanie poprzez kontrast charakteru muzyki i obrazu.

Swojej pierwszej wystawie w 1960 roku Jacek Sempoliński poświęca kilka obszernych passusów w dziennikach wydanych w 2016 roku — w przeciwieństwie do legendarnego Arsenału, potraktowanego nieco zdawkowo, a przecież był miejscem jego artystycznego sukcesu, choć nie właściwego debiutu i nie pierwszych nagród. Przytoczmy pierwszy fragment o wystawie w Zachęcie: „W Arsenale debiutowałem, jednym obrazem i to nietypowym dla tamtej ideologii, i dotąd jestem klasyfikowany jako «arsenałowiec». Ale pierwszą wystawę indywidualną zrobiłem dużo później niż inni moi rówieśnicy, w Zachęcie w 1960 roku. Ten spóźniony debiut dał mi korzyści ambiwalentne, jedni chwalili, inni nie”.