Ur. 1910 w Berlinie, zm. 2002 w Poznaniu.

Grafik, malarz i rysownik. Studiował w Państwowej Szkole Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Poznaniu, gdzie uzyskał absolutorium na Wydziale Grafiki u prof. J. Wronieckiego w 1935 r. W 1936 przeniósł się na studia w ASP w Warszawie, gdzie uzyskał absolutorium pod kierunkiem Stanisława Ostoi-Chrostowskiego w 1939 dyplom na Wydziale Grafiki tej uczelni uzupełnił w 1947. Po wojnie podjął pracę pedagogiczną w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu, gdzie wykładał w latach 1945-1952 i 1958-1959. Uczył też w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Poznaniu, gdzie pełnił funkcję dyrektora w latach 1963-1965. W 1975 przeszedł na emeryturę. Uczestniczył w 377 wystawach na całym świecie, w tym 45 indywidualnych, otrzymał 40 nagród i wyróżnień, m.in.: Nagroda Prezydenta Miasta Poznania w 1980 r. oraz wielu odznaczeń za działalność artystyczną, pedagogiczną i społeczną, m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Jego dorobek obejmuje blisko 300 grafik (głównie w technice drzeworytu).