Anna Baumgart

Ur. w 1966 roku we Wrocławiu, mieszka i pracuje w Warszawie.

Rzeźbiarka, fotografka, autorka wideo, instalacji, performansów. Studiowała na Wydziale Rzeźby w gdańskiej PWSSP, na którym uzyskała dyplom w 1994 roku. Współtworzyła kilka galerii i kawiarni artystycznych (m.in. w CSW Zamek Ujazdowski), od 2005 roku współpracuje z warszawską galerią Lokal_30. Tworzy dzieła w nurcie sztuki krytycznej i feministycznej. Porusza problemy społecznych modeli wychowania różnicujących płeć, kondycji i funkcjonowania kobiety w społeczeństwie, stereotypowych wizerunków idealnej rodziny, szeroko pojętej tematyki ciała i tożsamości. Przede wszystkim tworzy wideo, bo – jak twierdzi – „kamera najlepiej utrwala to, co dzieje się wokół mnie”, a także dzięki temu medium może „skupić się na przekazie, na tym, co się wydarza, koncentrować się na kontakcie z bohaterkami”. 

Artyści
20/695

Prace artystki w kolekcji Zachęty

  • Zdjęcie pracy Ekstatyczki, histeryczki i inne święte
    Ekstatyczki, histeryczki i inne święteAnna Baumgart2004
  • Fotografia o formacie kwadratu z widokiem fragmentu miasta. Po lewej chodnik, powyżej szare zabudowania z ciągiem pasaży handlowych na parterze. Nad drzwiami rusztowania i daszki. Przed lokalem na pierwszym planie kartonowa makieta z parą w strojach ludowy
    Sławomir Belina akt ekstrawertyczny, z cyklu OsiemAnna Baumgart2000
Wystawy
  • Grafika do wystawy Spektrum. Z kolekcji wideo Zachęty
    02.05 – 29.05.2011
    Spektrum. Z kolekcji wideo Zachęty
    Pokazy filmów w ursula blickle videolounge

    Kompilacja filmów wideo prezentowana w ursula blikle lounge stanowi wybór prac z kolekcji wideo Zachęty. Program tematycznych pokazów filmów wideo to spektrum, czyli pewien uporządkowany zbiór pewnych zjawisk i pojęć analizowanych przez twórców. To prezentacja dzieł najnowszej sztuki wideo w Polsce, tworzonej przez wybitnych artystów młodego i średniego pokolenia. Projekcje wchodzące w skład projektu Spektrum, zostały podzielone na następujące bloki tematyczne: dźwięk, gender, portret społeczny i role. Dokonany wybór był podyktowany zarówno warunkami technicznymi miejsca prezentacji – zostały wybrane projekcje jednokanałowe, których tematyka i estetyka pozwala na pokazanie w proponowanej postaci. Dobór tych dzieł to również próba nakreślenia szereg tematów poruszanych przez  polskich artystów posługujących się wideo. Stanowi on przekrój i spektrum problemów aktualnych w sztuce polskiej. Nie można go traktować jako obraz całkowity, lecz przekrojowe spojrzenie na polską sztukę wideo ostatnich dwóch dekad.

    Kunsthalle WienKunsthalle Wien