Wystawa została zorganizowana przez przyjaciół artysty w Galerii Foksal w roku 1971, krótko po jego śmierci, zgodnie z autorską koncepcją zakładającą „uchwycenie globu ziemskiego w jednym momencie”. Czarno-białe fotografie Targowskiego przedstawiały zwykłe miejsca z naszego otoczenia: pejzaże miejskie, place budowy, przedmieścia, wysypiska śmieci, osiedla — miejsca bez szczególnych właściwości. Ekspozycja przygotowywana w ciągu kilku lat przez artystę zaanektowała w dosłownym znaczeniu całą przestrzeń wystawienniczą — 3500 odbitek w formacie 18 × 24 cm, naklejonych na podłogę i ściany galerii, szczelnie wypełniło wnętrze; efektem było spójne fotograficzne environment.

Zygmunt Targowski (1941–1971) – fotograf, związany z awangardą artystyczną lat 60. XX wieku. Tworzył czarno-białe cykle fotograficzne dokumentujące anonimowe, często niedostrzegane fragmenty przestrzeni miejskiej i przemysłowej. Autor koncepcji „uchwycenia globu ziemskiego w jednym momencie”. Pośmiertna wystawa w Galerii Foksal (1971) przybrała formę totalnego fotograficznego environment.