Romowie żyją obok nas, ale pozostają nieobecni bądź niewidzialni. Wystawa obejmuje szerokie spektrum tematów, ukazując zarówno stereotypowy wizerunek Romów, jak i współczesne próby wyjścia poza utarte klisze.

Frydrych analizuje świat od strony języka, dostrzegając jednocześnie siłę oddziaływania obrazu. Jego ostatnie projekty konsekwentnie zacierają granice między tymi dziedzinami. Wystawa w MPZ to rodzaj działającego na zmysły totalnego environment.

Wystawa prezentuje dynamiczną mapę świata sztuki po drugiej wojnie światowej – w świetle europejskich i pozaeuropejskich podróży artystycznych polskich twórców i krytyków sztuki. Zaznaczone są na niej punkty i wektory owych wypraw, ale także to, w jaki sposób – pomimo żelaznej kurtyny i polityki izolacji – dokonywała się wówczas wymiana wiedzy i przepływ inspiracji. Wspomniane w podtytule migracje dotyczą nie tylko samych artystów, ich oficjalnych i półoficjalnych podróży, lecz obejmują również fenomen podróżujących dzieł i wędrujących idei.

Wystawa Roberta Maciejuka i Honzy Zamojskiego Góra i dół jest kulminacyjnym punktem ich wieloletniej współpracy i przyjaźni. Ostatnio wspólnie zrobili książkę Wazony, Honza był też dwukrotnie kuratorem wystaw Roberta w Galerii Starter. W Zachęcie po raz pierwszy ich prace złożą się na jedną wystawę.

Wystawa prezentuje brazylijskich artystów młodej generacji, którzy w swojej twórczości odnoszą się do dzieł tamtejszych klasyków sztuki współczesnej – głównie reprezentantów modernizmu – zarówno w sztukach wizualnych, jak i architekturze.

Wystawa koncentruje się na niebezpiecznych związkach między sztukami wizualnymi a muzyką. Nie tylko wyrafinowani miłośnicy muzyki wiedzą, że Brazylia to prawdziwy tygiel muzyczny. Bossa nova, samba, tropikalna psychodelia, funk – to tylko niektóre ze współczesnych nurtów obecnych w muzyce tego kraju. Charakterystyczne dla twórców tam działających jest przekraczanie gatunkowych dziedzin sztuki. Pokaz w MPZ składa się z dzieł, w których pojawiają się wątki muzyczne.

Kuba Dąbrowski jest znanym, utalentowanym, interdyscyplinarnym i ciągle młodym fotografem. Jego wystawa monograficzna to przegląd zdjęć pochodzących z różnych okresów i fascynacji, z odmiennych kontekstów i rejestrów, ułożonych – jak tytułowy film – w pewną sekwencję. W roli głównej został obsadzony, jak się wydaje, sam autor. Brak pewności wynika tu z uniwersalnego charakteru opowiadanej historii.