Marcin Chomicki traktuje swoje rzeźby-obiekty jako rozrastające się komórki organizmu, które zmieniają przestrzeń miejską. Zachowują się one jak autonomiczne, samowystarczalne byty gotowe ewoluować w bardziej złożone, ekspansywne struktury. Prezentowane na wystawie rzeźby są formami wyjściowymi, które mogą zostać użyte do stworzenia małej architektury modularnej dla Warszawy.