Data powstania: 23.06.2025

Magdalena Abakanowicz, Lina [pojedyncza], 1972, lina jutowa, czarna jutowa tkanina, czerwona farba, MOCAK Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie, dar Teresy i Andrzeja Starmachów, Fundacja Marty Magdaleny Abakanowicz i Jana Kosmowskiego

Magdalena Abakanowicz od 1970 roku realizowała prace z grubych, przemysłowych lin używanych na statkach. Niektóre przybierały charakter interwencji w architekturę, inne stawały się linearnymi rzeźbami anektującymi przestrzeń bądź skomplikowanymi układami supłów, zwieszającymi się z sufitów czy podwieszonymi do ścian. Czasem artystka malowała liny farbą bądź owijała je materiałem tekstylnym.

Jedną z pierwszych prezentacji, w której liny zyskały pełną autonomię, była wystawa indywidualna artystki w Södertälje Konsthall w Szwecji (1970). Od tego czasu w tytułach jej wystaw, pojedynczych dziełach czy w zespołach prac rzeźbiarskich i tkaninowych często pojawiało się pojęcie environment. „Lina jest dla mnie jak zastygły organizm, jak muskuł pozbawiony energii. Zmieniając miejsce i położenie, dotykając, poznaję jej tajemnicę i wieloznaczność. Tworzę z niej formy. Dzielę nią przestrzeń” — pisała Abakanowicz w 1975 roku.