W swojej praktyce artystka odwołuje się do bezpośredniego kontaktu z naturą, jaki miała w okresie dzieciństwa i dorastania spędzonych na białostockiej wsi. Wykonany z włókien roślinnych Warkocz to wczesna praca, powstała wkrótce po zakończeniu przez nią edukacji. Niepozorny przedmiot ma formę ludzkiej głowy ze spływającymi, poskręcanymi puklami włosów. Artystka snuje refleksję na temat materialności — niejednoznacznej granicy między światem ożywionym i nieożywionym, ludzkim i nie-ludzkim. Tworzy budzące niepokój obiekty, inspirując się niejasnymi, wymykającymi się percepcji sytuacjami.

Ewa Skolimowska