Rzeźba z kolekcji Zachęty pochodzi z cyklu Sztuka jest przemocą, w którym popiersie – klasyczna forma rzeźbiarska ulega celowemu zniekształceniu i destrukcji. Charakterystyczne dla Brzeskiego jest tworzenie ceramicznych popiersi w założeniu zdeformowanych, popękanych, na nowo niechlujnie sklejonych, stojących na uszkodzonych postumentach, często w otoczeniu potrzaskanych elementów. Przedstawiają nie tylko ludzkie, ale i zwierzęce wizerunki. Praca nie tylko igra z historyczną sztuką, ale i odnosi się do postawy niszczyciela – wandala, która fascynuje artystę. W wielu jego realizacjach, tak jak m. in. właśnie w cyklu Sztuka jest przemocą, czy w pracy Kraksa na schodach muzeum, 2009, pokazywanej  w ramach wystawy Spojrzenia 2009 w Zachęcie, pojawia się motyw zniszczenia, celowego zabiegu artysty wywołujące u widza niepokój przypadkowością zdarzenia.