Cykl litografii i fotografii powstał z okazji indywidualnej wystawy Goshki Macugi w Zachęcie (2011/2012). Artystka sięgnęła do historii instytucji w celu przyjrzenia się przypadkom cenzury w sztuce polskiej po 1989 roku. W nowych pracach wykorzystała materiały dotyczące najbardziej kontrowersyjnych i atakowanych projektów artystycznych. Na wystawie znalazły się powiększone zdjęcia m.in. Piotra Uklańskiego i kuratora Adama Szymczyka z otwarcia Nazistów (2000) — instalacji zniszczonej szablą przez Daniela Olbrychskiego; Andy Rottenberg na uroczystości wręczenia nagród pracownikom Zachęty; Haralda Szeemanna, kuratora wystawy rocznicowej Uważaj wychodząc z własnych snów. Możesz się znaleźć w cudzych (2000/2001), na której pokazano atakowaną przez wielu rzeźbę La nona ora Maurizia Cattelana; Moniki Szewczyk, dyrektorki Galerii Arsenał w Białymstoku, krytykowanej za pokazanie na wystawie Pies w sztuce polskiej (2003) pracy Piotra Kurki Dostałem pieska; Julity Wójcik podczas akcji Obieranie ziemniaków (2001) czy wreszcie zdjęcie Doroty Nieznalskiej, oskarżonej o obrazę uczuć religijnych pracą Pasja (2001). Wizerunki artystów i kuratorów zostały na zdjęciach pokryte w technice sitodruku czarną farbą. Ten gest symbolizuje dążenie części mediów i społeczeństwa do pozbycia się tych postaci z życia publicznego, chęć ich wymazania. Macuga wykonała także litografie składające się z wycinków prasowych świadczących o medialnym szumie wokół różnych projektów, nie tylko w Zachęcie. Zaprezentowane materiały zawierają głosy o charakterze krytycznym, a nawet napastliwym.