Ur. w 1929 roku w Sanoku, zm. w 2005 roku w Warszawie.

Studiował architekturę na Politechnice Krakowskiej. Dyplom uzyskał w 1952 roku. Zawodowo zajmował się architekturą i projektowaniem. Początkowo uprawiał fotografię eksperymentalną. Jego dorobek w tej dziedzinie jest uznawany za jedno z ważniejszych zjawisk w polskiej fotografii XX wieku. Na początku lat 60. poświęcił się malarstwu, a pod koniec lat 90. poszerzył swoje zainteresowania o grafię komputerową. W swoich surrealistyczno-ekspresjonistycznych kompozycjach poruszał problematykę egzystencjalną, penetrował ukryte obszary ludzkiej psychiki. Temat śmierci, przemijania i rozkładu przyjmował w jego obrazach postać mrocznych apokaliptycznych wizji. W Muzeum Historycznym w rodzinnym mieście artysty znajduje się stała ekspozycja jego prac obejmująca ponad 600 obiektów.