Ur. 26 sierpnia 1930 roku w Siółku na Ukrainie.

Rzeźbiarz, pedagog. W latach 1948-1952 uczęszczał do Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem, tzw. szkoły Kenara. Po zdaniu matury kontynuował naukę na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowniach Ludwiki Nitschowej i Mariana Wnuka. Dyplom z wyróżnieniem otrzymał w 1958 roku. W latach 1958-1966 był asystentem w pracowni Ludwiki Nitschowej. W 1964 roku związał się z grupą Rekonesans i przez wiele lat uczestniczył w jej wystawach. W 1988 roku został profesorem nadzwyczajnym Wydziału Rzeźby, natomiast w latach 1971-1978 i 1985-1987 sprawował funkcję prodziekana na tym wydziale. Tytuł profesora zwyczajnego uzyskał w 1995 roku. W 2000 roku odszedł na emeryturę. Brał udział w licznych konkursach i wystawach w kraju i za granicą, jest autorem zarówno rzeźb monumentalnych, jak i kameralnych. Jego ulubiony materiał to drewno, tworzy także ceramikę i obiekty z kamienia. Podstawową inspiracją Kulona jest sztuka ludowa.