Przekrojowa wystawa polskiego malarstwa XX i XXI wieku obejmuje szerokie spektrum dzieł wybitnych polskich twórców wpisujących się w kluczowe nurty historii sztuki i aktualne prądy artystyczne. Międzypokoleniowy, problemowy pokaz przypomina starsze oraz przywołuje najnowsze postawy ponad czterdziestu artystów zanurzonych w medium malarstwa. Ekspozycja z jednej strony koncentruje się na najważniejszych, historycznych już dzisiaj pozycjach artystycznych „po Cybisie”. Z drugiej — jej ambicją jest prezentowanie prac ukazujących stan współczesnego malarstwa.  

Pokaz w sali warsztatowej Zachęty stanowi podsumowanie projektu Muzyczne obrazy, w którym przez cały rok szkolny w ramach autorskiego programu nauczania muzyki uczestniczyli uczniowie jednego z warszawskich gimnazjów. Spotkania w Zachęcie stały się okazją do poznania nowych technik instrumentalnych, współczesnych kompozytorów i literatury muzycznej w konfrontacji z historią sztuki i dziełami sztuki współczesnej.

Grafiki Tarasina z tego okresu odznaczały się poetyką bardzo odległą od obowiązującego wówczas socrealistycznego wzorca. „Jaśniejszymi momentami tamtego okresu były włoskie filmy neorealistyczne z ich antyestetyzmem, autentyzmem, a przy tym niepowtarzalną poetyką codzienności i bajkowości jednocześnie. Klimat tych filmów wywarł wpływ na grafiki nowohuckiego cyklu i następnego pt. Dom” – wspominał malarz w tekście autobiograficznym, zamieszczonym w katalogu wystawy retrospektywnej, której premiera odbyła się w 1995 roku w Zachęcie⁴.