program: 

• performans Our Queer Is Political Viktorii Hrabennikavy, Varvary Sudnik, Oleksandra Halishchuka, Lizavety Stecko i Ariny Bozhok
• dyskusja i sesja Q&A
• kolektywne czytanie z uczestnikami KVIR LAB
• prezentacja gry cry.alone.die – gra codziennego horroru tęczowego kapitalizmu

O projekcie i zinie: 

KVIR LAB: przestrzeń do refleksji i queerowej ekspresji

Zin Live, Laugh, Love jest rezultatem kolektywnej pracy uczestników KVIR LAB – laboratorium zainicjowanego przez kolektyw STUS. Celem było zbadanie i nazwanie tego, czym jest kultura queer dla osób z Białorusi i Ukrainy, oraz w jaki sposób zbiorowe doświadczenia życiowe kształtują naszą tożsamość. Do stworzenia laboratorium zaprosiliśmy mieszkających obecnie w Polsce członków społeczności queer z tych dwóch krajów, aby razem pracować nad publikacją, współpracować artystycznie i badać, czym jest queer w kontekście wojny i represji. Tak powstała grupa ośmiu niezwykle utalentowanych osób.

Przez kilka miesięcy spotykaliśmy się, dyskutowaliśmy i zgłębialiśmy różne aspekty queerowości, wypełniając program warsztatami i wykładami Tarasa Gembika, Viktorii Hrabennikavej i Mitii Ermalovich-Dashynski. 

Doświadczenie twórcze KVIR LAB okazało się kruche, emocjonalne i aktywne, pozostawiając nas z poczuciem, że mamy jeszcze wiele do powiedzenia. Podczas zajęć laboratoryjnych udało nam się stworzyć bezpieczniejszą przestrzeń, która pozwoliła nam nawiązać silne więzi i wspierać się nawzajem. Dzięki temu publikacja ta jest nie tylko fizycznym efektem naszej wspólnej pracy, ale także dokumentacją procesu, który nas zjednoczył. Zapraszamy do zapoznania się z odrobiną świata naszych tożsamości – myślami, uczuciami i refleksjami nas samych jako grupy i jako jednostki. 

Zin jest interaktywny – bądźmy więc queerowi razem!

Uczestnicy laboratorium: 

Rin Anishchanka @heydelotii
Sviataslaū Kruk 
Varvara Sudnik
danya?/ @janklin.jr
Arina Bozhok @poskosie
Darya Isakovich @daiinache_
Lizaveta Stecko @_stcko 
Viktoryia Hrabennikava @v.f.ranz 

Our queer is uncomfortably political 

Our queer is uncomfortably political to zbiorowy performans Viktorii Hrabennikavy, Varvary Sudnik, Oleksandra Halishchuka, Lizavety Stecko i Ariny Bozhok.

Spektakl oparty jest na prawdziwych wydarzeniach, skandalach, plotkach i zawodowych dialogach ze świata sztuki.

Podczas spektaklu widzowie powinni spodziewać się sesji czytania łańcuchów e-maili, a także innych form komunikacji pisemnej i ustnej oraz ukazania kulis, które opowiedzą historię europocentryzmu, biurokratyzmu, płatnej i niepłatnej pracy artystycznej. 

Autorzy zebrali swoje osobiste doświadczenia i przekształcili je w fikcyjny tekst kolażowy.

Performans został wykonany przez grupę queerowych artystów, kuratorów i pracowników kultury z Ukrainy i Białorusi. Ich głównym wspólnym punktem jest przecięcie się queerowych i „wschodnich” tożsamości, które nie pasują idealnie do idei „wschodnioeuropejskich egzotycznych opowieści” oczekiwanych przez Zachód.

cry.alone.die
gra codziennego horroru tęczowego kapitalizmu 

To projekt naszej zbiorowej frustracji i nienawiści do queer-washingu, fałszywej solidarności i tęczowego kapitalizmu. To nasz emo produkt, który powstaje, podczas gdy nasze tożsamości są zamieniane w produkt. Nie kupujemy tego. 

definicja internetowa:

„Kapitalizm tęczowy (nazywany również różowym kapitalizmem lub kapitalizmem gejowskim) to zaangażowanie kapitalizmu, kapitalizmu korporacyjnego i konsumpcjonizmu w przywłaszczanie sobie i czerpanie zysków z ruchu LGBT”

„To praktyka, w której firma przedstawia się jako przyjazna gejom i postępowa, aby zminimalizować swoje negatywne zachowanie. Istnieje niepokojący wzrost Rainbow Capitalism, korporacje promują „politykę przyjazną queer” podczas Pride Month dla zysku”.

Nie chcemy być akceptowani i zintegrowani z systemem, to nie jest wystarczające. Nie chcemy być przyjazną gejowską (jako radosną) przykrywką dla nieetycznej korporacyjnej machiny. Nie chcemy być zamienieni w zysk, podczas gdy nasze potrzeby są ignorowane. Również potrzeby ludzi, którzy są mniej uprzywilejowani od nas. Tych, którzy nie mają nawet wystarczających przywilejów, aby mieć głos, aby składać oświadczenia artystyczne na ten temat.

Chcemy, aby wyzyskujący system został ujawniony i odbudowany. Nie podoba nam się to, co jest teraz.

Chcemy wyzwolenia osób queer, a nie asymilacji gejów!

Ale też… Kupujemy to. Musimy, a czasem nawet chcemy.

Dlatego protagonista cry.alone.die tkwi między walką z wyzyskującym systemem, a koniecznością gry według jego zasad.

Zatem zagrajmy. I zobaczmy, jak długo uda ci się przeżyć.