czas trwania: 4 godziny (można przyjść w dowolnym momencie)
miejsce: hol główny
bilety: wstęp wolny

Dwie nimfy wodne Justyna Górowska (@wetmewild) oraz Zeynab Kirikou Gueye (@liminalz_) wyrwane z naturalnego środowiska wodnego objawią swoje skażone ciała. Woda stała się pożądanym towarem, dystrybuowanym wraz z tysiącami mikrowłókien plastiku na litr wody w butelkach popularnych marek: Żywiec Zdrój, Kropla Beskidu, Cisowianka, Staropolanka, Muszynianka. Z każdym skorporyzowanym łykiem imitujący estrogen plastik przepływa przez wnętrze nimf, skażając także łzy, które będą wylewać podczas performansu.

Do performansu zostanie wykorzystana aplikacja w rozszerzonej rzeczywistości. By w pełni doświadczyć pracy, ściągnij aplikację Nymph Tears na swojego Androida w Google Play (shorturl.at/izYZ9) i skieruj aparat kamery na loga wody butelkowanej na ciałach nimf. Nie bój się podejść, by zrobić to w trakcie performansu.

Justyna Górowska (WetMeWild) (ur. 1988)
Hydroseksualna artystka i współtwórczyni interdyscyplinarnych projektów, łączących sztukę z technologią i społecznym aktywizmem. Jej projekty budują świadomość społecznej i ekologicznej katastrofy poprzez performatywne i interaktywne doświadczenia zaawansowanych technologii i sztuki cyfrowej. Doktorat uzyskała w ramach Międzywydziałowych Studiów Doktorskich Uniwersytetu im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu. Jej projekty pokazywane były m.in. w Berlinie (Freies Museum, 2009), Quebecu (Le Lieu Gallery, 2014), Dżakarcie (National Gallery of Indonesia, 2016), Warszawie (Muzeum Sztuki Nowoczesnej, 2017), i Nowym Jorku (Art in General, 2017).

Zeynab Kirikou Gueye (ur. 1999) są interdyscyplinarną artystką, badaczem, społeczną organizatorką, założycielem cyfrowej platformy queerowo-feministycznej i DJ-ką. Na ich praktykę wpływa ich senegalskie dziedzictwo, miłość do pro-czarnego queeru, feminizm intersekcjonalny oraz zainteresowanie naturalno-kulturowymi ekologiami i zdolnością do marzenia o wizjonerskich futuryzmach pośród społecznej depresji społecznej. Ich doświadczenie akademickie jest oparte na studiach nad refleksyjnymi antropologiami i teoriami postkolonialnymi. Oni postrzegają indywidualne, kontekstualne, ucieleśnione doświadczenie jako istotne źródło wiedzy. 

Więcej: https://justynagorowska.com/

Niepokój przychodzi o zmierzchu. Działania

Refleksje na temat kondycji świata – w tym także nasze lęki, obawy i nadzieje – wpływają na decyzje artystek i artystów o podjęciu działań kolektywnych, niematerialnych czy redefiniowaniu gatunków. Praca z ciałem, wychodzenie w teren, improwizacja, praktyki pisania, poruszanie się na styku sztuki i aktywizmu to manifestacja wrażliwości, ale i próba tworzenia nowych scenariuszy bycia razem, nowych języków i szukania nowych narzędzi do opisywania rzeczywistości.

Program działań stanowiący część wystawy Niepokój przychodzi o zmierzchu ukazuje różnorodne praktyki i strategie artystyczne, które wymykają się tradycyjnym formom wystawienniczym, takie jak działania postartystyczne, aktywistyczne, opiekuńcze, wspólnotowe, prace choreograficzne, performans czy poezja. Będą się one odbywały w czwartki i weekendy na placu Małachowskiego i w holu głównym galerii, a ich celem ma być tworzenie przestrzeni spotkań i budowania nowych sojuszy. adrianne maree brown, aktywistka, pisarka i doula, konstatowała: „Wierzę, że wszystko co organizujemy, to science fiction – w ten sposób kształtujemy przyszłość, za którą tęsknimy, a której jeszcze nie doświadczyliśmy”.

W programie wezmą udział m.in.:
Julia Dorobińska, Barbara Gryka, Nadia Markiewicz, Franek Warzywa & Młody Budda, Ada Rączka, Taras Gembik, X-Philes, Zuzanna Bartoszek, Weronika Zalewska, Mary Szydłowska, Wiktoria, Justyna Górowska & Zeynab Gueye, Bożna Wydrowska, Sara Kukier, Ola Tubielewicz, Biuro Praktyk Postartystycznych, Yulia Krivich, Marta Romankiv, Alicja Czyczel, Daniel Kotowski, Patryk Różycki, Mateusz Kowalczyk i in.

Wydarzenie współfinansowane ze środków m.st. Warszawy: