Data powstania: 15.11.2023

Urodzony 14 czerwca 1974 roku w Babicach. Malarz, rysownik, autor ilustracji prasowych i komiksów. Od 2000 roku współpracował z "Przekrojem", gdzie zamieszczał komiks pt. "Tu żyję i tu jest mi dobrze". W latach 1996–2001 współtworzył wraz z Wilhelmem Sasnalem, Rafałem Bujnowskim, Markiem Firkiem i Józefem Tomczykiem "Kurosawą" formację artystyczną Grupa Ładnie lub Ład-nie. Założył i redagował artzina "Słynne Pismo we Wtorek". Jest autorem znanej powszechnie pracy pt. "Jak tu teraz żyć", prezentowanej w 2002 roku na billboardach w wielu miastach w Polsce przez Galerię Zewnętrzną AMS.

Studiował na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, dyplom uzyskał w 2001 roku w pracowni plakatu prof. Piotra Kuncego. Używa farb olejnych i ołówka 4B.

W 2001 roku otrzymał stypendium koncernu Bayer AG w Leverkusen. Jest laureatem Paszportu "Polityki" za rok 2002 w dziedzinie plastyki "za spostrzegawczość i dowcip oraz nowatorskie wykorzystanie stylistyki mediów reklamy do opisu współczesnych obyczajów polskich" oraz Lovis Corinth Preis (2010).

Jest jednym z najciekawszych artystów swojego pokolenia. Wypracował oryginalny, ale jednocześnie czytelny dla odbiorców z różnych środowisk styl malowania, którym komunikuje się w prosty i bezpośredni sposób. Integralną częścią jego obrazów bardzo często są napisy, za pomocą których artysta tłumaczy to, co jest namalowane. Maluje realistycznie, przedstawiając uproszczone scenki i schematycznie oddane postaci. Jego twórczość jest narracyjna i figuratywna, formalnie nawiązująca do lapidarnego języka reklam, plakatów, komiksów i ilustracji prasowych. Maciejowski jest realistą nie tylko w sensie uprawianego stylu malarstwa, który odzwierciedla rzeczywistość, ale także z uwagi na szczególne zainteresowanie sprawami dotyczącymi potocznej współczesności.

Maciejowski maluje głównie ze zdjęć wycinanych z codziennych gazet i kolorowych tygodników, wykorzystuje także robione przez siebie fotografie. Ilustracje, które go zaciekawiają lub rozśmieszają, gromadzi w specjalnych zeszytach, a potem przemalowuje na płótnach. Gazety traktuje jak szkicowniki. Niekiedy kopiuje ilustracje dosłownie, ale często dokonuje różnych zmian, usuwa zbędne szczegóły, wykorzystuje tylko fragmenty zdjęć, zmienia format. Napisy wymyśla sam, albo wykorzystuje jakiś fragment towarzyszącego zdjęciom tekstu lub cytuje podpisy. Jego obrazy odznaczają się lekkością szkicu i wyraźnym konturem wypełnionym płaskimi plamami koloru. Artysta operuje swobodnymi pociągnięciami pędzla, ma skłonność do komiksowych skrótów.

Tematy do obrazów i rysunków czerpie z gazetowej i telewizyjnej ikonosfery, skupiając swoje zainteresowanie głównie na tym, co można znaleźć w mediach. Jego sztuka odzwierciedla rzeczywistość z "drugiej ręki", pokazuje to, co zostało już wybrane i poddane medializacji, daje świadectwo stanu społecznej świadomości, bo ludzie postrzegają świat takim, jakim wykreowały go mass-media. Na obrazach Maciejowskiego pojawiają się zatem wizerunki słynnych osób (np. Claudia Schiffer z napisem "Naturlich Blond).

Maciejowski maluje szybko i dużo. W swoim dotychczasowym dorobku stworzył wręcz kronikarski zapis współczesnej sobie rzeczywistości, głównie rodzimej. Uchwycił obraz polskiego społeczeństwa wyłaniający się z własnych obserwacji i przekazów medialnych, pokazał panujące w nim obyczaje, patologie, wzorce kulturowe i społeczne stereotypy. Ma do niego stosunek ironiczny, ale nie satyryczny. Nie kpi z jego ułomności, ale próbuje je zrozumieć. Mówi, że "malowaniem tłumaczy sobie rzeczywistość". Lubi powoływać się na Jana Matejkę twierdząc, że także maluje ku pokrzepieniu serc.