Eleonora Plutyńska życie oddała dziedzinie sztuki wymagającej pokory i cierpliwości: tkaninie. Córka „króla polskiej nafty”, uczennica Olgi Boznańskiej, artystka, nauczycielka, społeczniczka.

Dorastała w cieniu legendy ojca, pioniera galicyjskiego przemysłu naftowego, wybrała jednak własną drogę. Studiowała w Paryżu i w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, w słynnych pracowniach Czajkowskiego i Jastrzębowskiego, ale prawdziwe spełnienie odnalazła na wsiach Polesia i Podlasia. Tam współpracowała z lokalnymi tkaczkami, popularyzując dawne techniki i tajniki roślinnego barwienia. Jako współtwórczyni spółdzielni „Ład” i wykładowczyni Pracowni Tkactwa Ręcznego na warszawskiej ASP, wychowała całe pokolenia artystów – studiowały u niej między innymi Magdalena Abakanowicz, Jolanta Owidzka i Krystyna Wojtyna-Drouet. Jej własne tkaniny – takie jak Zwierza, Rycerze czy Trójkąty – zdobywały uznanie w kraju i za granicą.

Została zapamiętana jako bezinteresowna, szlachetna i oddana sztuce, ujmowała prostotą i cichą mądrością. Choć życie Eleonory nie było pozbawione cierpienia – dotknęły ją wczesna śmierć ojca, dwie wojny światowe, wieloletnia rozłąka z mężem i zniszczenie międzywojennego dorobku – nie zatraciła wiary w sens pracy. Dzięki sile charakteru i poczuciu misji umiała zaczynać od nowa, za każdym razem.

Magdalena Stopa – historyczka sztuki i dziennikarka, autorka książek o Warszawie i jej mieszkańcach, m.in. trzytomowego cyklu Ostańce. Kamienice warszawskie i ich mieszkańcy, Przed wojną i pałacem, Kapliczki warszawskie, Rzemieślnicy warszawscy oraz biografii: Jerzy Staniszkis. Architekt, a także książki Podwaliny. Drewniane domy Podlasia i ich mieszkańcy. Laureatka Nagrody Literackiej m.st. Warszawy (2011), dwukrotna laureatka Nagrody KLIO (2016, 2017), dwukrotna laureatka Nagrody im. Witolda Hulewicza (2013, 2019). Od 2015 roku mieszka na Podlasiu, w gminie Boćki, we wsi Dziecinne, gdzie założyła fundację Okolica.