Członek II Grupy Krakowskiej. Zaliczany do nurtu abstrakcji geometrycznej, ale w jego dziełach istotny jest też pierwiastek konceptualny. Stałym elementem obrazów Kałuckiego jest koło, łuk i pierścień – podporządkowane pionowej osi symetrii, ale powiększone tak, że nigdy nie mieszczą się całe w polu obrazu. Powoduje to konieczność wyobrażenia sobie niewidzialnej przestrzeni geometrii, a tym samym dotarcia niejako do metafizycznej sfery dzieła.