Ur. w 1952 roku w Bytomiu, zm. w 2004 roku w Berlinie.

Malarz, grafik i autor instalacji. Studiował na katowickim Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, dyplom uzyskał w 1978 roku. W latach 1978-1995 wykładał w katowickiej filii krakowskiej ASP. Został stypendystą Statens Kunstakademi w Oslo (1985), Towarzystwa im. Aldegrevera (1989) i Ministerstwa Kultury (1998). W 2000 roku został laureatem głównej nagrody (Grand Prix) Międzynarodowego Triennale w Krakowie. Stale współpracował z Galerie Walter Bischoff w Berlinie i Galerii Starmach w Krakowie. Artysta skupiał się na sferze reprezentacji, na funkcjonowaniu obrazu, na problemach kopiowania i recyklingu. Tworzył w różnorodnych technikach graficznych i malarskich przede wszystkim serie prac, na których multiplikował te same pojedyncze motywy (np. liście, woda). Powiększał je i przekształcał, doprowadzając do ich zaniku i pozostawienia tylko wyraźnego ziarna bądź niemalże pustej powierzchni. Bardzo charakterystyczne dla twórczości Struka są kształty jego prac – najczęściej sześcioboki odwołujące się do tradycji portretu trumiennego i związanej z nim refleksji nad pamięcią i śmiercią.