Franciszek Starowieyski

Ur. w 1930 roku w Bratkówce, zm. w 2009 roku w Warszawie.

Rysownik, grafik, scenograf i kolekcjoner. W latach 1949-1952 studiował w krakowskiej ASP w pracowni Wojciecha Weissa i Adama Marczyńskiego. Następnie przeniósł się do Warszawy, gdzie uzyskał dyplom ASP w 1955 roku w pracowni Michała Byliny. Pozostawił po sobie około 300 plakatów, 2000 obrazów i rysunków, kilkaset ilustracji, był autorem 50 scenografii teatralnych, prowadził także od 1980 roku nietypową działalność artystyczną – Teatr Rysowania – wystąpienia, podczas których na oczach widzów tworzył obrazy. Wypracował bardzo charakterystyczny i rozpoznawalny styl. W jego surrealistyczno-fantastycznych wizjach najczęściej pojawiały się połączenia nagich ciał kobiecych z motywami wanitatywnymi (czaszki, kości). Artysta fascynował się sztuką barokową, co uwidaczniało się w bogactwie ornamentów, falistych linii, pastiszach kaligraficznych i w alegoryczności tworzonych przez niego wyobrażeń. Jako artysta oficjalny wykonał monumentalną kompozycję Divina Polonia rapta per Europa profana w polskim przedstawicielstwie w Unii Europejskiej w Brukseli. Tworzył pod pseudonimem Jan Byk. 

Artyści
554/701

Prace artysty w kolekcji Zachęty

  • Zdjęcie pracy Z serii Theatrum vitae et mortis
    Z serii Theatrum vitae et mortisFranciszek Starowieyski1979