Rzeźba aktywna. Warsztaty rzeźbiarskie z Markiem Targońskim
Warsztaty towarzyszące wystawie Adolf Ryszka. Przestrzeń niesie cień
Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki
obowiązują zapisy poprzez formularz zgłoszeniowy
czas trwania: ok. 2-4 godziny
miejsce: sala warsztatowa
wiek uczestników: 18-21
liczba miejsc: 20 osób
zapisy: formularz na dole strony
informacja merytoryczna:
BRAK MIEJSC
Warsztaty Rzeźba aktywna dedykowane są młodzieży w wieku licealnym. Zaplanowane jako dwa dopełniające się spotkania. Pierwsze nosi tytuł Forma jako natura aktywna, drugie Potencjał kreacyjny w strukturze narracji. Rezultatem obydwu spotkań mają być szkicowe formy obiektów bądź instalacji rzeźbiarskich. Na pierwszym spotkaniu uczestnicy pracujący w dwuosobowych zespołach mają wykonać techniczne struktury, których rolą będzie „ożywianie” potencjalnych prac. Cel drugiego spotkania to wpisanie powyższych struktur w najrozmaitsze scenariusze, przypuszczalnie rozpięte miedzy przyporządkowaniem działaniom o charakterze abstrakcyjnym, po będące komentarzem odnoszącym się do zdarzeń czy zachowań podmiotowych.
Zrealizowane w ramach warsztatów projekty jako indywidualne wypowiedzi, mają stanowić zachętę do dalszych twórczych poszukiwań.
Prowadzenie: Marek Targoński
Marek Targoński - urodzony w 1969 roku w Łapach k. Białegostoku. W latach 1990 - 1996 studiował na Wydziale Rzeźby w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku. Dyplom zrealizował w Pracowni Rzeźby prof. Franciszka Duszeńko, a aneks do dyplomu w Pracowni Intermedialnej doc. Witosława Czerwonki. Od 1997 roku profesor gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych. Obecnie jako profesor ASP pracuje na Wydziale Rzeźby i Intermediów.
-
25.08 – 29.10.2023Adolf Ryszka. Przestrzeń niesie cieńWystawa jest rodzajem eseju wskazującego metafory czasu aktualnego dostrzegalne w sztuce Adolfa Ryszki (1935–1995). Należał on do prekursorów nowej figuracji w sztuce, nurtu rozwijającego się równolegle do nowej fali w filmie i literaturze. Ekspozycja obejmuje wybór słynnych realizacji Ryszki oraz jego nieznanych prac, a także grupę rzeźb kameralnych, wchodzących w rezonans z zagadnieniami organiczności czy z pojęciami takimi jak niesamowitość, permutacje, wariacyjność, imaginizm. Rzeźbiarz wypracował oryginalną ikonosferę, m.in. interpretując procesy atrofii, łącząc wyraz tragiczny z witalnym, jakby w nieodsłownych dialogach z wyobrażeniami kalekich ofiar wojen Pietera Bruegela Starszego.
Zachęta – Narodowa Galeria SztukiZachęta
