„I wanted to be the liberty of Austria, but I got a bad cold”
Autoironia i analiza własnego podmiotu oraz relacji w świecie w filmowej twórczości Marii Lassnig

Twórczość Marii Lassnig zapewne można zaliczyć do feministycznej. Autoanaliza zawarta w jej pracach malarskich, bardzo często nie pozbawiona dozy zdrowej autoironii, dała podwaliny pod budowanie podmiotowości kobiecej w przestrzeni publicznej. Prócz malarstwa Lassnig zajmowała się również krótkim metrażem — animacją i filmem eksperymentalnym. I temu okresowi będzie poświęcone spotkanie, a konkretnie — pracom, które skupiają się na analizie kobiecej podmiotowości i relacjom. Zwłaszcza że te ostatnie są przez nią traktowane w niestandardowy sposób w kontekście panujących w tamtym czasie prowokacyjnych tendencji w artystycznym ruchu feministycznym. Jej „oko kamery” sprawnie analizuje relacje damsko-męskie, jednocześnie dystansując się do nich za pomocą ironii, co czyni filmy artystki lekkimi i miłymi w odbiorze.

• Selfportrait, 1971, 4:30 min
• Couples, 1972, 9 min
• Iris, 1971, 10 min
• Palmistry, 1973, 10 min
• Art Education, 1976, 8 min

dr Aleksandra Hirszfeld — filozofka działająca w polu sztuki, praktyk kuratorskich i teorii nowych mediów. Jej prace artystyczno-badawcze skupiają się w głównej mierze na analizie mikroaktywności w tkance społeczno-kulturowej. (http://hirszalex.art.pl/). Wykładowczyni zewnętrzna w Akademii Leona Koźmińskiego i w Warszawskiej Szkole Filmowej. Niezależna dziennikarka współpracująca m.in. z „Monitor Magazine”, dwutygodnik.com, artandsciencemeeting.pl. Jest także autorką książki Co rządzi obrazem. Powtórzenie w sztukach audiowizualnych (Universtias, 2015). Na jesieni nakładem wydawnictwa Kultura Gniewu ma ukazać się Istota — erotyczna powieść graficzna, której jest współautorką.

Współorganizator: