Przełom roku przywitaliśmy w Zachęcie w duchu awangardowym. Wystawą Między kolektywizmem a indywidualizmem — awangarda japońska w latach 50. I 60. XX wieku kuratorka Maria Brewińska pozwoliła nam nie tylko lepiej poznać sztukę Japonii oraz towarzyszące jej konteksty społeczne i kulturowe, lecz również obejrzeć prace rzadko pokazywane poza krajem. Joanna Kordjak natomiast przypomniała postać niezwykłej artystki Teresy Gierzyńskiej, której wystawa Kobiety żyją dla miłości pokazuje ogromnie ciekawe eksperymenty autorki w medium fotografii, a także feministyczny wymiar jej prac.
W najnowszym wydaniu Magazynu Zachęta Online mówimy zatem o awangardzie — w bardzo różnych jej przejawach. W świat wystawy awangardy japońskiej wprowadzi nas (osobisty) esej kuratorski Marii Brewińskiej, dla której ekspozycja ta jest zwieńczeniem wieloletnich badań. Aby dowidzieć się więcej o fotograficznych poszukiwaniach i metodzie Teresy Gierzyńskiej, polecamy lekturę tekstu Karoliny Ziębińskiej-Lewandowskiej Przestrzenie pomiędzy. I jak zawsze zapraszamy do eksplorowania naszych zasobów i archiwaliów. Mamy nadzieję, że nasz wybór do 35 numeru magazynu będzie dla czytelników inspirującym i zaskakującym spotkaniem z historią i kolekcją Zachęty.
„Zorganizowana w Zachęcie wystawa awangardy japońskiej lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku jest dla mnie szczególnie ważna. Początkiem jej historii jest mój długi pobyt w Tokio, połączony ze studiami, w połowie lat dziewięćdziesiątych” — pisze kuratorka Maria Brewińska w eseju z książki Między kolektywizmem a indywidualizmem.
„Przygotowywanie wystawy prac Katarzyny Kobro (1898–1951) i Władysława Strzemińskiego (1893–1952) miało skomplikowany i zaskakujący przebieg” — tak zaczyna swoje opracowanie wystawy słynnej pary awangardowych artystów z 1957 roku prof. Iwona Luba.
Praca z późnego okresu twórczości artysty, w którym kontynuował poszukiwania w nurcie abstrakcji geometrycznej. Stażewski zmierzał do ograniczenia języka plastycznego, „zawężenia problemu do jednego tylko rozwiązania — powtarzania jednej formy w różnych układach”.
Wielka wystawa wrocławskiej powojennej awangardy zachwyciła publiczność w 2015 roku. Posłuchajcie oprowadzania komisarza wystawy oraz ówczesnej dyrektorki Muzeum Współczesnego Wrocław, Doroty Monkiewicz.
Wystawa Bożeny Czubak i Jarosława Kozłowskiego była próbą przedstawienia historii galerii, która przez 18 lat działalności była niekomercyjną przestrzenią prezentacji sztuki artystów z całego świata. Polecamy teksty z folderu do wystawy.
