Ta strona korzysta z plików cookies. Więcej o naszej polityce prywatności.

Nr 10

W jaki sposób artyści inspirują się prywatnością? Jak osobiste może stać się społecznym? Czy szept i wyciszenie mogą być równie skuteczne jak krzyk i bunt? Na te pytania szukamy odpowiedzi w 10 numerze Magazynu Zachęta Online.

Najnowsze wydanie rozpoczynamy wywiadem z Kojim Kamojim oraz jego najbliższymi – córką Moniką Kamoji-Czapińską i zięciem Januszem Czapińskim – przeprowadzonym  przy okazji wystawy  Cisza i wola życia. „Wola życia jest w każdym wieku. Mój kolega Sasaki popełnił samobójstwo, mając 20 lat. Chciał umrzeć i zażył tabletki nasenne, ale wywołane przez nie pragnienie zmusiło go do przyczołgania się nad brzeg morza, gdzie umarł. Z jednej strony chciał umrzeć, ale z drugiej strony jego ciało chciało nadal żyć, pić wodę. I taka jest wola życia. A starość — tu też jest wola życia, tak jak na bibułach japońskich z dziurami: życie poddaje się ruchowi powietrza, podmuchowi wiatru i nie oponuje. Przez dziurę przechodzi powietrze, ale mimo wszystko ta bibuła istnieje. Tutaj widzę wolę życia, trwania. Uważam, że wola życia to najważniejsza rzecz” – mówił w 2018 roku artysta.

Z prac z naszej kolekcji przypominamy niezwykłą instalację rzeźbiarską Nowotwory uosobione Aliny Szapocznikow (1971). Już sam tytuł nie pozostawia wątpliwości, że odnosi się ona do zmagań artystki z chorobą i jest próbą jej oswojenia, zaś zastosowany materiał  zdaje się bardziej niż inne przypominać powierzchnię ludzkiego ciała. Filmowo polecamy natomiast poruszające wideo Karola Radziszewskiego Chwalcie łąki umajone, w którym artysta wspólnie z babcią wykonuje tytułową pieśń religijną – on w profesjonalnym studio nagraniowym, ona w domu zaciszu.

Spośród niedawnych publikacji Zachęty w naszej mediatece dostępna jest już książka artystyczna Karoliny Wiktor Pusto-stan nienawiści, wydana w ramach obchodów Roku Antyfaszystowskiego. Artystka w autorskiej, wizualno-tekstowej formie ukazuje niepokojące zmiany zachodzące w otaczającej nas rzeczywistości. Sama Wiktor tak pisze o tym projekcie: „Inspiracją dla mojego poematu wizualnego jest rzeczywisty pustostan, który zauważyłam na Marymoncie w Warszawie. Na jego fasadzie widniał napis — NIENAWIŚĆ — po kilku latach wróciłam do zdjęć owego pustostanu.
Narósł we mnie bunt niewiedzy… Kiedy rzeczywistość, w której przyszło nam żyć, zmieniła się diametralnie: na poziomie politycznym, społecznym, ale również jednostkowo — emocjonalnym. W tekście próbuję zrozumieć sens słów nienawistnych, jak i zachowań — próbuję zmapować kawałek świata, który wymyka się regułom — a który coraz bardziej zmienia nas jako społeczeństwo. Co jest za drzwiami nienawiści?”.

Więcej naszych propozycji znajdziecie oczywiście na zacheta.art.pl. Zapraszamy do czytania, oglądania i eksplorowania zasobów Zachęty!

ROZWIŃ