„W rzeźbach staram się prowadzić dialog między sztuką i rzemiosłem, sytuować je obok siebie. Odróżniam rzemiosło od sztuki i dążę do tego, by moja sztuka znalazła się w polu artystycznym, nie użytkowym, nie wyuczonym, mechanicznym, bezmyślnym; staram się ten rzemieślniczy wytwór wzbogacić o jakąś poezję” — mówił w 2019 roku Roman Stańczak w rozmowie z Łukaszem Mojsakiem i Łukaszem Rondudą. Artysta z projektem Lot reprezentował wówczas Polskę na 58 Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Wenecji. Spektakularna rzeźba-instalacja Stańczaka, wykonana z pieczołowicie przenicowanego samolotu, wpisywała się zarówno w jego rzeźbiarską praktykę, jak i stanowiła mocny komentarz do współczesności.

Z archiwalnych wystaw postanowiliśmy przypomnieć także te, będące nowym spojrzeniem na klasyków XX-wiecznej rzeźby polskiej. Wspomniane wcześniej wystawy Anny Marii Leśniewskiej — Barbara Zbrożyna. Figury nasłonecznione (2008) oraz Magdalena Więcek. Działanie na oko (2016) — opowiadały o  twórczości niezwykłych rzeźbiarek. Zobaczcie dokumentację ekspozycji prac Zbrożyny i sięgnijcie do katalogu wystawy Więcek, gdzie znajdziecie m.in. eseje Gabrieli Świtek i Doroty Szwarcman.

Przywołujemy również dużą monograficzną wystawę Jerzego Jarnuszkiewicza Notatki z przestrzeni, przygotowaną w 2017 przez prof. Waldemara Baraniewskiego — warto wrócić do nagrania jego oprowadzania kuratorskiego. Natomiast W 2007 roku prezentowaliśmy w Zachęcie wystawę innej znakomitej rzeźbiarki — Aliny Ślesińskiej. Kilka lat później podczas sesji naukowej towarzyszącej wystawie Mapa. Migracje artystyczne a zimna wojna (2013) o podróży Ślesińskiej do Brazylii w 1962 roku opowiedziała Ewa Toniak, kuratorka tamtej ekspozycji. Zachęcamy do obejrzenia zapisu tego wystąpienia.

W tym wydaniu nie zabraknie też naszej kolekcji. Premierowo pokazujemy najnowszy do niej nabytek — grupę rzeźb Zuzy Golińskiej z 2019 roku. A filmowo (i trochę przewrotnie) polecamy seans pełnometrażowej fabuły Karoliny Breguły Biuro budowy pomnika.