Prace Agaty Bogackiej, które są w kolekcji Zachęty – Narodowej Galerii Sztuki, pochodzą z okresu, kiedy artystka odeszła od malowania portretów i autoportretów, a zaczęła być obserwatorem otaczającego świata, tworząc tym samym aktualnie najbardziej rozpoznawane dla siebie dzieła. Uderzająco gładkie obrazy są malowane niezwykle płasko i czysto, kompozycja jest pusta i statyczna, a sposób przedstawiania postaci przywodzi na myśl komiks. Prace artystki stały się pewnego rodzaju ikonami współczesnego jej pokolenia 30-latków – zagubionych, zblazowanych, samotnych. Bogacka odtwarza lęki i problemy swoich równolatków, w szczególności kobiet, kadrując kompozycję tak, aby widz miał wrażenie podglądania części historii, zza zasłony, jej resztę zaś musi sobie dopowiedzieć.