Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki

kurator: Maria Brewińska
współpraca: Katarzyna Kołodziej

Wystawa Moniki Zawadzki jest pierwszą tak dużą jej prezentacją w Zachęcie. Twórczość artystki uchodzi za wyjątkową w swej formalnej warstwie; jest polemiczna, a zarazem charakteryzuje ją konceptualny rygor.

Zawadzki jest autorką prostych, oszczędnych rzeźb, tworzy także obrazy i wideo. Jednym z głównych tematów jej twórczości jest idea kreowania tożsamości, wyrażana za pośrednictwem uniwersalnych kształtów. Artystka koncentruje się na kwestiach związanych z wykluczeniem czy ograniczeniami społecznymi, mechanizmach funkcjonowania jednostek,  odmienności i cielesności, nie popadając przy tym w publicystykę. Ponadto interesuje ją współistnienie bytów w ramach porządku społecznego, biologicznego lub politycznego oraz szeroko rozumiane zagadnienie transformacji materii.

Wystawa Bydło wyraża niekonwencjonalne podejście do kwestii ciała, mówi o tożsamości ciała ludzkiego i zwierzęcego i zależnościach między nimi, o relacji materii żywej i nieożywionej, rozumianej jako symbioza człowieka z naturą i cywilizacją. Prezentowane są niemal wyłącznie nowe prace osadzone w minimalistycznej biało-szarej przestrzeni zgodnej z estetyczną wizją artystki. Kilka rzeźb o precyzyjnych i prostych kształtach, wykonanych typową dla Zawadzki techniką – zgeometryzowane formy, nawiązujące do ludzkich i zwierzęcych, pokryte czarną żywicą epoksydową i farbą. Łączą w sobie emblematyczne, modułowe elementy i figury znane z wcześniejszych realizacji artystki. Pokawałkowane ciała, mięso, masa, w końcu miazga unaoczniają rozkład form, ale także ich płynność. Rzeźby ukazują szerokie spektrum stanów ciała i materii, a całość wieńczy monumentalny mural z serii Prawa dla ludzi i zwierząt (2006), który zbiera wszystkie ciała ukazane w formie miazgi i masy. Jest też autoportret – kciuk z odciętym opuszkiem – mówiący o świadomości własnego ciała/mięsa.